Լիչի
Անփորձ խոհարարի համար, ամենայն հավանականությամբ, “լիչի” բառի հիշատակման ժամանակ դժվար է պատկերացնել, թե ինչ է դա և ինչ տեսք ունի այս սննդամթերքը: Իրականում լիչին միրգ է, որն աճում է արևադարձային լայնություններում։
Խորդուբորդ և կարմիր կեղևով փոքրիկ միրգը հասունանում է պտղի համանուն ծառի վրա։
Լիչի մրգի ծառը պատկանում է Sapindaceae ընտանիքին և առավել հաճախ կարելի է գտնել տաք արևադարձային կլիմայով շրջաններում՝ Ասիայում, Աֆրիկայում և Ամերիկայում: Միևնույն ժամանակ, բույսի ծննդավայրը համարվում է Չինաստանը, իզուր չէ, որ պտուղը կոչվում է նաև “չինական սալոր” կամ “վիշապի աչք”։
Օվալաձև պտուղներն իսկապես փոքր սալոր են հիշեցնում, լորենի չափը հազվադեպ է գերազանցում երեք սանտիմետրը։ Ներսում բավականին մեծ մուգ երկարավուն կորիզ է՝ ծածկված սպիտակ միջուկով։
Ուտում են միայն միջուկը՝ մինչ այդ հեռացնելով պայծառ ու խիտ լեղևը։ Պտղի ուտելի մասը հյութալի է, թարմացնող, քաղցրահամ և հաճելի թթվայնությամբ։ Նրանք, ովքեր փորձել են միրգը, պնդում են, որ լիչի հոտը նման է վարդի հոտին։
Խոհարարության մեջ լայնորեն օգտագործվում է մրգի միջուկը, որը ավելացվում է հրուշակեղենին, աղցաններին և մի շարք հիմնական ուտեստների համար նախատեսված սոուսների մեջ։
Լիչին հատկապես ակտիվորեն օգտագործվում է որպես գազավորված և հյութ պարունակող ըմպելիքների բաղադրիչ։
Օրինակ, գուրմանները մի բաժակ շամպայնի մեջ լցնում են մրգի միջուկը, որպեսզի խմիչքը հագեցած լինի յուրահատուկ բուրմունքով:
Պտուղը գնահատվում է ոչ միայն իր համով, այլեւ հարուստ բաղադրությամբ։ Լիչին պարունակում է պեկտին, երկաթ, ցինկ, մագնեզիում, մանգան, ֆոսֆոր, կալիում, կալցիում և այլ նյութեր։
Լիչի մրգերը հարուստ են բջջանյութով, սպիտակուցներով, սննդային մանրաթելերով, պեկտինով, քոլինով։ Բացի այդ, այս մրգերը պարունակում է հագեցած ճարպաթթուներ, մոնո-, ինչպես նաև դիսաքարիդներ։
Լիչիը հարուստ է նաև վիտամինային բաղադրությամբ։
Հեղինակ
